En toen was het zover, geen dagen meer om af te tellen.
Vrijdag 3 juli stapten we in de auto richting Schiphol. Het vliegtuig in naar Gambia met een tussenstop op de Kaapverdische eilanden. Voor sommige de eerste keer vliegen, maar toch voor iedereen
spannend. Een ander continent, andere taal, andere cultuur en een ander klimaat. De vliegreis zijn we veilig doorgekomen. Het duurde lang en voor wie vaker vliegt weet dat ook de verveling in een
vliegtuig dan toeslaat. De eerste keer konden we klappen voor de landing, die soepel ging, maar de landing in Gambia ging iets minder soepel, daarvoor geen applaus. Toch staan we nu allemaal met
beide voeten in Gambia en daar gaat het om. Helaas werden we gelijk geconfronteerd met de gang van zaken hier. Denises koffer kwijt, en nu? Vijf mensen die wisten waar haar koffer zou zijn en
wilden helpen, maar niemand die hem kon vinden. Gelukkig zijn er nog vijf meiden die allen genoeg kleren voor een hele maand mee hebben, dus de kleren kunnen gedeeld worden. Hopelijk kunnen wij
jullie in de loop van de dagen melden dat Denise haar koffer weer gevonden is.
Al veel mensen vroegen ons om geld of boden hulp aan (om vervolgens hun hand op te houden). Dankzij onze voorkennis trapten wij hier niet in, maar het is armoedig om te zien dat de mensen hier op
deze manier aan het geld moeten komen.
Na dit gebeuren op het vliegveld werden we met een busje naar ons hotel gebracht. Alle koffers op het dak, wat is dat een mooi gezicht om te zien. Aan verkeersregels worden hier niet gehouden en er
waren ook veel mensen langs de weg te zien. Aan ruimte geen gebrek in de bus: uit de armleuning van een stoeltje kwam gewoon nog een stoeltje tevoorschijn. Daar kan het overvolle openbaar vervoer
in Nederland nog iets van leren.
Aangekomen in het Boabab Holiday Resort werden we warm ontvangen. Het was half 12 lokale tijd. Hier in Gambia is het twee uur vroeger dan in Nederland. De sleutels en kamers werden verdeeld en we
kwamen binnen in een mooi hotel. Het ziet er hier schoon en fris uit, op de salamander in de kamer van Britt en Joany na dan. Dat was wel even schrikken, dat vond de salamander ook dus die sprintte
de airco in... Die twee meiden hebben een onrustige nacht gehad.
De bar en het zwembad waren hier eigenlijk al gesloten toen we aankwamen, maar voor ons werden ze nog even open gegooid. Dus Nick en Rene gelijk aan het bier, dat smaakte ze goed. Vriendelijkheid
en gastvrijheid staan hier voorop, dat is nu al te merken.
De nacht is goed verlopen en bij het ontwaken op deze zaterdag 4 juli waren de apen al te horen en te zien. Wel hebben we die ochtend gelijk airco besteld, dat is wel erg fijn voor een goede
nachtrust. Hopen dat die salamander dat overleefd.
Het ontbijt was goed verzorgd. Bruine bonen, tomaat met ui en spek(?) met ui. Dat viel niet bij iedereen in de smaak. Gelukkig waren er ook heerlijke mango's, bananen, eieren, broodjes en jam. Aan
keuzes geen gebrek, met iedereen wordt rekening gehouden.
Nick en Rene gingen even naar de strip om geld te wisselen, simkaarten te halen en natuurlijk om water te kopen. Mr. Icecream bracht de twee naar de strip. Hij hielp Nick met het uitzoeken van een
mobiele telefoon. Een Samsung zou het moeten zijn, maar niets was minder waar: de Samsung sticker liet al snel los... Mr. Icecream heeft ook een simkaart geregeld en nu werkt alles perfect. Nick en
Rene pleegden gelijk een aantal telefoontjes om wat zaken te regelen terwijl de meiden heerlijk aan relaxen waren in het zwembad en in de zon. Gelijk een aantal verbrandde ruggen, ohoh.
Thea Mom, een Nederlandse vrouw die in Gambia woont en werkt, kwam vandaag even bij ons langs met haar kleindochter. Ze gaf ons handige informatie en hielp ons met contacten leggen. We vonden het
allemaal zeer interessant om naar haar te luisteren. We weten nu meer over de Gambianen en hun cultuur wat een erg rustgevend gevoel geeft.
Wat jammer is, is dat het de tijd is van de Ramadan. 90% van de Gambianen is moslim. Veel mensen zijn nu een beetje aan het luieren en Thea vertelde dat dit niet het echte Gambia is. Daarom is het
jammer, maar evengoed is deze reis nu al een hele ervaring.
Nu is het tijd om richting de strip te gaan voor ons avondeten. Waarschijnlijk wordt het Paradiso (jaja, die hebben ze hier ook). Komende dagen zullen wij bij de school aan de muur gaan werken die
daar om de moestuin komt. Deze dag hebben we daarom onze energie bespaard. Morgen waarschijnlijk weer een nieuwe stukje op de blog, u hoort van ons!
Groetjes en kusjes uit Gambia!
(Schroom niet en laat een leuke reactie achter! Like en deel ????)
(Foto's komen als er betere WiFi ontvangst is!)
