Vannacht zijn de meeste van ons wel wakker geworden van de flinke hoosbuien. Het begon gisteravond al met wat flitsen en gerommel, maar het veranderde gedurende de nacht in een flinke storm. Alles was vanochtend zeiknat en vies aangezien het vuil van de daken sinds tijden weer eens naar beneden gespoeld werd. Het was de eerste regen die dit jaar is gevallen, dus er lag een pittig laagje stof op het dak. Op de voor- en na foto's van Nick kon je ineens zien dag de daken eigenlijk groen zijn!

De ochtend verliep rustig. Het bleef bewolkt en na het ontbijt bleef iedereen een beetje rustig bij het hotel om een boekje te lezen. 's Middags besloten we naar het strand te gaan en via een modderig paadje kwamen we op het nogal lege strand aan. Ook de strandbedjes van het vijfsterrenhotel Coco Ocean lagen er wat leegjes bij, dus dat zag er wel aantrekkelijk uit. Nadat Rene, Nick en Anne even onderhandeld hadden, mochten we plaatsnemen op schone dikke handdoeken van het hotel en mochten we gebruik maken van de drie zwembaden. Niet veel later lagen we te genieten van een paar lekkere cocktails, met uitzicht op de zee.

In diezelfde zee wilden Simone, Anne en de jongens een paar foto's maken met de GoPro. Het is alleen niet het meest verstandige plan om er mee over te gooien in de zee, Rene... Gelukkig wist heldin Simone de camera weer uit het water te vissen.

Op de terugweg begon Anne te vertellen over dat ze waarschijnlijk was gevallen op haar knie. Geen seconde later was ze daadwerkelijk gevallen vanwege de glibberige modder. Een behulpzame hotelmedewerker (want ja, het is nu een maal een 5-sterren hotel) begon direct Anne haar voeten te poetsen. Eind goed, al goed.

Voor het avond eten zijn we naar Typisch Hollands gegaan. Volgens Nick en Rene zag het er wel gezellig uit. Bij aankomst was het er echter behoorlijk donker. De rede hiervoor was niet dat ze gesloten waren, maar vanwege de muggen, die ons het gehele diner vergezelden. Na heel wat spastische bewegingen en overdreven schrikreacties, bleken deze zwermen vliegen eigenlijk termieten te zijn. Vanwege de regenbuien komen de gevleugelde termieten tevoorschijn, waarna ze nog diezelfde avond allemaal doodgaan. Na iedere regenbui komt er weer een nieuwe groep tevoorschijn, en als de eerstvolgende volle maan is, kan er tot wel een centimeter aan dode vleugeltjes op de grond liggen. Ook het zwembad bij het hotel lag vol met verdronken vliegjes.

Het eten bij Typisch Holland was lekker, maar helaas was de stampot met Unox rookworst niet beschikbaar. Gelukkig werden we vergezeld door een paar typische Barbies en Michaels. Een stelletje luidruchtige, volgetatoeerde mensen, die later vrienden van de eigenaar bleken te zijn.

Tegen de tijd dat dit het verhaal bijna klaar was, werden we nog even de kamer uitgeroepen door Britt en Joany. De gekko was back. Gewapend met een asbak en een stuk karton wisten Amber en Nick de gekko te vangen, en Britt en Joany te bevrijden van dit afschuwelijk, eng en groot monster.

De rust was wedergekeerd in hotel Baobab en iedereen kon vredig slapen. Op het heerlijke geluid van de kikkers na dan.

Slaap lekker allemaal!